Parafia w Jasieniu

W dniach 26 – 27 września br. przebywał będzie w naszej parafii z wizytą apostolską Pasterz Diecezji Biskup Andrzej Jeż.
Wizytacja biskupa jest czynnością apostolską i swoistym znakiem łaski oraz działania Ducha Świętego. Prawo kanoniczne w kanonie 396 mówi: „Biskup obowiązany jest wizytować diecezję”. W dekanacie brzeskim w tym roku wizytatorem jest Ksiądz Biskup Ordynariusz. Ostatnia wizyta kanoniczna odbyła się w naszej parafii w dniach 13 – 14 marca 2010 roku i była przeprowadzona przez Księdza Biskupa Wiktora Skworca. Od tego czasu upłynęło 10 lat.
Pierwsze gminy chrześcijańskie, pierwsze wspólnoty kościelne wizytowali Apostołowie. Święty Paweł w swoich listach wiele razy wspomina takie wizyty, a nawet je zapowiada i wyznacza im cel. Biskupi jako następcy Apostołów czynią to, aby umacniać braci w wierze. My ochrzczeni tworzymy wraz z następcą Piotra i biskupem diecezji wielką wspólnotę, rodzinę Bożą, żywy Kościół. W tej wspólnocie zmierzamy do ostatniego celu, jakim jest zbawienie i nagroda nieba. Ksiądz Biskup przybywa do wspólnoty danej parafii, jako następca Apostołów, członek Kolegium Biskupiego i Pasterz Kościoła Tarnowskiego; Ojciec wspólnoty.
Wizytacji biskupiej podlegają wszystkie dziedziny życia religijnego, moralnego, apostolskiego i administracyjno – gospodarczego. Dlatego wcześniej przed tym terminem wizytatorzy sprawdzają poziom nauczania dzieci i młodzieży. Delegaci księdza Biskupa wizytują też sprawy administracyjno – gospodarcze parafii tj. stan i potrzeby kościoła parafialnego, sal katechetycznych, cmentarza, budynków gospodarczych, kancelarii parafialnej, spisy inwentarza kościoła i wszystko, co należy do parafii. Przedmiotem wizytacji jest również sprawdzenie czy zostały wypełnione zalecenia ostatniej wizytacji kanonicznej zawarte w protokole powizytacyjnym.
Nasza parafia przeżyje wizytację w dniach 26 – 27 września. W tym czasie Biskup pragnie się spotkać z wszystkimi parafianami w naszej świątyni na modlitwie i rozmowach: z dziećmi, z młodzieżą, z dorosłymi oraz z poszczególnymi grupami apostolskimi, modlitewnymi, stowarzyszeniami a także pracownikami parafii, siostrami zakonnymi, kapłanami. To wszystko ma na celu ugruntowanie i ubogacenie naszej wiary, oraz danie wielkiej nadziei w obecnie niełatwym okresie, który przeżywamy. W naszym imieniu będzie błagał Boga Ojca za nami i udzieli nam pasterskiego błogosławieństwa.
Módlmy się o dobre owoce tej wizyty, a podczas jej trwania gromadźmy się w naszym kościele jako jedna wielka rodzina parafialna, abyśmy mogli iść w życiu z odnowioną wiarą.
Wiara jest tym, na co się odważamy. Nie tym, co mówimy.” Nasze życie wiary realizuje się przede wszystkim w naszej intymności, w „kąciku serc”, które zna tylko Bóg i my sami. Są jednak sytuacje, kiedy to, co dokonuje się w sercu wymaga publicznego świadectwa i powinno znaleźć się na ustach. Takim „czasem świadectwa” niech będzie dla nas wizytacja kanoniczna.

Do czerwca 2020 r. dzięki kolędnikom misyjnym Diecezja Tarnowska wykonała w kilku krajach Afryki 77 studni głębinowych (Rep. Środkowoafrykańska – 33, Czad – 32, Rep. Konga – 6, Kamerun – 3, Zambia – 2 i Etiopia – 1), a w Brazylii zbudowała 80 cystern na wodę. Dla pełnego obrazu tego daru należy dodać kilka studni wykonanych dzięki środkom zebranym za sprzedaż makulatury pozyskanej w naszej Diecezji (2 w Republice Środkowoafrykańskiej, 2 w Czadzie, 1 w Kamerunie i 1 w Ugandzie).
Potrzeby są nadal wielkie. Dlatego obecnie Tarnowski Wolontariat Misyjny prosi o zbieranie powszechnie dostępnych zakrętek plastikowych po zużytych napojach. Mając świadomość, że one w wielu miejscach są już zbierane na różne szlachetne cele, nie chcemy ich zawłaszczać; mamy na uwadze jedynie te, które się marnują. W naszej Parafii można zostawiać je obok wejścia do Domu Parafialnego.

W okresie epidemii dostęp do sakramentalnej spowiedzi i sakramentalnej Komunii jest dla wielu wiernych utrudniony, czasem wręcz niemożliwy. Z tego względu rodzą się wątpliwości co do zachowania ciągłości pobożnych praktyk dziewięciu pierwszych piątków miesiąca oraz pięciu pierwszych sobót miesiąca, które wielu wiernych podejmuje. Obie praktyki dla zachowania duchowych owoców zakładają przyjęcie Komunii sakramentalnej w określonym czasie.
Posługując się ogólnymi zasadami prawa kościelnego oraz dokumentami dotyczącymi sytuacji analogicznych należy stwierdzić, że:

• prawo kościelne czysto pozytywne nie obowiązuje przy poważnej przeszkodzie ;

• w analogicznej sytuacji opisanej przez prawo kościelne nie przerywa się ciągłości owoców duchowych pobożnej praktyki pod warunkiem dokończenia jej zaraz, gdy będzie to możliwe ;

• dlatego jeśli w trakcie odprawiania praktyki pięciu sobót oraz dziewięciu piątków miesiąca nie jest możliwe spełnienie warunku przyjęcia sakramentalnej Komunii w okresie epidemii, nie ulega przerwaniu ciągłość owoców, a więc nie trzeba tej praktyki zaczynać od nowa, a jedynie przedłużyć tę praktykę o kolejny miesiąc;

• zaleca się jednakże celem podtrzymania ciągłości praktyki, aby we właściwym dniu (pierwszy piątek / sobota) w okresie braku dostępu do sakramentu, jeśli to możliwe, wzbudzić właściwą danej praktyce intencję oraz skorzystać z możliwości przyjęcia tzw. Komunii duchowej (pragnienia) , a także jeśli trzeba, z możliwości uprzedniego oczyszczenia sumienia z grzechów ciężkich poprzez akt żalu doskonałego, gdy nie można się wyspowiadać .

Bp Adam Bałabuch
Przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego
i Dyscypliny Sakramentów KEP

Świdnica, 2 kwietnia 2020 r.

Podczas Eucharystii sprawowanej w Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata 22 kleryków III roku Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie przyjęło strój duchowny, czyli sutannę. W homilii Biskup Tarnowski Andrzej Jeż podkreślił m.in., że sutanna w zewnętrzny sposób ukazuje przynależność do Chrystusa i Kościoła. Można powiedzieć, że to nasza zbroja i świętość podarowana nam przez Kościół. Jednak nie nosimy jej po to tylko, by sami uzyskać ochronę, ale chcemy przede wszystkim nosić sutannę, by podkreślić naszą tożsamość, by świadczyć o Prawdzie.
Z wielką radością alumni – wśród nich nasz parafianin Filip Ciura – założyli nowe, poświęcone szaty.